من نوشت
جایی برای پریشان گویی هایم و گریزگاهی از نیهلیسمممن نوشت
جایی برای پریشان گویی هایم و گریزگاهی از نیهلیسممروزانهها
همه- رستم یا اسفندیار جستاری در مورد رویارویی رستم و اسفندیار
- شاهنامه کل شاهنامه با حجم ۱ مگابایت را از اینجا دانلود کنید
- داریوش آشوری اینهم از وبلاگ آقای داریوش آشوری مترجم توانای کتابهای نیچه
- لحظه شمار لحظه شمار رهایی از یکی از نکبتهای بزرگ ایران
- دانلود آهنگهای متال اینهم وبلاگی که من خیلی دوستش دارم و بیشتر آهنگهای باحال متال رو ازش دانلود کردم
- قفسه سایت قفسه که معرف تمام دوستان است ، از اینرو نیازی به توضیح نمیبینم
پیوندها
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همه- ...
- سردردهای مخوف
- ...
- سخنی از حلت
- مقایسه تطبیقی بین 2001 ادیسه فضایی و چنین گفت زرتشت
- زهی خیال باطل
- آزادی + میهن پرستی = نوروز زیبا
- درباره ی سه دگردیسی
- به سراغ زنان اگر میروی تازیانه را فراموش نکن
- سلحشور پیر
- خواست انسان
- کتاب من
- درباره ی خودم ۱
- نگر من در تارنمای جناب آشوری و پاسخ ایشان
- غرور و زبان ما
- شادباش
- شاید
- آخرین روزها
- شاه بیت
- فرایند
بایگانی
- اردیبهشت 1387 4
- فروردین 1387 11
- اسفند 1386 1
- دی 1386 1
- آذر 1386 17
- آبان 1386 22
- مهر 1386 5
آمار : 92293 بازدید
Powered by Blogsky
گزین گویه
با رنج عمیق درون ، آدمی از دیگران جدا می شود و والا می گردد .
http://kingofphilosophy.blogspot.com/2007/07/1.html
ر
سه‌شنبه 6 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 11:56 ق.ظ
سلام .
همیشه فکر می کردم انسانهای خوب پیدا نمی شن یا تعدادشون خیلی کمه و من نمی تونم با شون حرف بزنم. ولی تازگی ها متوجه شدم توی اینترنت تعدادی از اونا رو پیدا کردم
خوشحال شدم که وبلاگم مفید واقع شده و این به من توانایی دوباره میده . پیروز باشید
جمله ی تحسین بر انگیزی هست....اما .....از فردوسی غافل نشو...زندگی خرد محور.....
دهانت را می‌بویند مبادا گفته باشی دوستت دارم
دلت را می‌پویند مبادا شعله‌ای در آن نهان باشد
دهانت را می‌بویند مبادا گفته باشی دوستت دارم
دلت را می‌پویند مبادا شعله‌ای در آن نهان باشد
روزگار غریبیست نازنین، روزگار غریبیست نازنین
و عشق را کنار تیرک راهبند تازیانه می‌زنند
عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد
شوق را در پستوی خانه نهان باید کرد
روزگار غریبیست نازنین، روزگار غریبیست نازنین
و در این بن‌بست کج و پیچ سرما
آتش را به سوخت‌وار سرود و شعر فروزان می‌دارند
به اندیشیدن خطر مکن روزگار غریبیست
آن که بر در می‌کوبد شباهنگام به کشتن چراغ آمده است
نور را در پستوی خانه نهان باید کرد
دهانت را می‌بویند مبادا گفته باشی دوستت دارم
دلت را می‌پویند مبادا شعله‌ای بر آن نهان باشد
دهانت را می‌بویند مبادا گفته باشی دوستت دارم
دلت را می‌پویند مبادا شعله‌ای بر آن نهان باشد
روزگار غریبیست نازنین، روزگار غریبیست نازنین
نور را در پستوی خانه نهان باید کرد
عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد
آنک قصابانند بر گذرگاهها مستقر
با کنده و ساتوری خون آلود
و تبسم را بر لبها جراحی می‌کنند و ترانه را بر دهان
کباب قناری بر آتش سوسن و یاس
شوق را در پستوی خانه نهان باید کرد
ابلیس پیروز مست سور عزای ما را بر سفره نشسته است
خدای را در پستوی خانه نهان باید کرد
خدای را در پستوی خانه نهان باید کرد
خدای را در پستوی خانه نهان باید کرد
خدای را در پستوی خانه نهان باید کرد
خدای را در پستوی خانه نهان باید کرد
خدای را در پستوی خانه نهان باید کرد